"ಹಾಡು ಹುಡುಕುವ ಹುಚ್ಚು" : #೧೫ - ಮಾರ್ಚ್ ೨೯, ೨೦೧೯

"ಹಾಡು ಹುಡುಕುವ ಹುಚ್ಚು" : #೧೫ - ಮಾರ್ಚ್ ೨೯, ೨೦೧೯

೦೧:
ಆ ದೇವ ನಮಗಾಗಿ ತಂದ ಸಿರಿಯೆ
ಈ ಮನೆಯ ಸೌಭಾಗ್ಯ ನಿನ್ನ ನಗೆಯೆ
ಅಳಲೇನು ಚಂದ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ದೊರೆಯೆ
ಹಾಯಾಗಿ ಮಲಗು ನನ್ನ ಜಾಣ ಮರಿಯೆ

೦೨:
ಆಕಾಶ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟನು ನಮ್ಮ ಶಿವ
ಪಾತಾಳ ಕೆಳಗೆ ಬಿಟ್ಟನು
ನಡುವೆ ಈ  ಭೂಮಿಯನ್ನು ದೋಣಿಯಂತೆ ತೇಲಿಬಿಟ್ಟು

೦೩:
ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಗೆಮಿಂಚು ಹರಿಸಿ
ಕುಡಿನೋಟದಲ್ಲಿ ನೂರಾಸೆ ತರಿಸಿ
ಹಗಲು ಇರುಳು ಮನದಲ್ಲೆ ನೆಲೆಸಿ       
ದೂರಕೆ ಎಲ್ಲಿ ತೆರಳಿರುವೆ

೦೪:
ಮುಂಜಾನೆ ಹೊನ್ನಿನ ಕಿರಣ
ಮುತ್ತಿಟ್ಟ ತಾವರೆ ವದನ
ನಿನ್ನ ಜಿಂಕೆ ಕಣ್ಣ ಜಿಗಿದಾಟದಲಿ
ತೂರಾಡಿ ತೂಗಿ ಹೋದೆ

೦೫:
ನಯನವೊ ಮಿಂಚಿನ ಬಳೆ ಬಳೆ
ನಗುವೊ ರಾಗದ ಅಲೆ ಅಲೆ
ಒಡಲಲಿ ಶಿಲ್ಪಿಯ ಕಲೆ ಕಲೆ
ನುಡಿಯಿದು ಮೋಹದ ಬಲೆ ಬಲೆ

೦೬:
ಇನ್ನು ನಿನ್ನಾಸೆ ನನ್ನಾಸೆ ಒಂದೇ
ಎಂದು ನಾವಾಡೋ ಮಾತೆಲ್ಲ ಒಂದೇ
ಬಯಕೆಯು ಒಂದೇ ಗುರಿಯೊಂದೆ
ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿಂದ ನಿನ್ನ ಒಲವಿಂದೆ
ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀ ತಂದೆ ಆನಂದ
ಈ ಸಂತೋಷ ಸೌಭಾಗ್ಯ ನಿನ್ನಿಂದ

೦೭:
ಸ್ವರವೇಳು ಕಲೆತ ರಾಗ   ಸ೦ಪೂರ್ಣ ಜೀವರಾಗ
ಉಸಿರೆರಡು ಬೆರೆತ ವೇಗ  ಅನುರಾಗ ಭಾವಯೋಗ
ಜನುಮ ಜನುಮದಾ ಬ೦ಧಾ ಅನುಬ೦ಧಾ ನಮ್ಮದೂ
ತಪಸಿನಾ ಫಲವಿದೂ ದೈವದಾ ವರವಿದೂ

೦೮:
ಅಂದ ಚೆಂದದ ತಾವರೆಯು ಕೆಂಪಗೆ
ಉದಯಿಸುವ ಸೂರ್ಯನು ಕೆಂಪಗೆ
ಅಸ್ತಮಿಸೋ ಸೂರ್ಯನೂ ಕೆಂಪಗೆ
ಹಣೆಯ ಸಿಂಧೂರವು ಕೆಂಪಗೆ

೦೯:
ಒಲವಿನ ಸವಿ ನೋಟ ಬೀರಿ, ಗೆಲುವಿನ ನವ ಕಾಂತಿ ತೋರಿ
ರಾಗ ರಂಗಾಗಿ ಮಿಡಿದೆ, ಪ್ರೀತಿ  ಸಂಗಾತಿ ನೀನಾದೆ
ಒಸಗೆಯ  ಅನುಬಂಧ ಹೊಂದಿ, ಬೆಸುಗೆಯ ಅರವಿಂದ ಹಾದಿ
ಸೇರಿ ಸಂಬಂಧ ಪಡೆದೆ,  ಹಾಡಿ  ಬಾನಾಡಿ ನಾನಾದೆ
ಸುಖಮಯ ಹನಿಯಾಗಿ, ಮಧುಮಯ ಮಣೆಯಾಗಿ
ಇಂದೇ ಆನಂದ ನಮದಾಗಿದೆ

೧೦:
ನಗಲು ನೀನು ಹೂವಂತೆ, ನುಡಿವ ಮಾತು ಹಾಡಂತೆ
ಬಳಿಗೆ ಬಂದೆ ಮಿಂಚಂತೆ, ಮರೆತು ಹೋದೆ ನಾ ಚಿಂತೆ
ಚೆಲುವೆಯ ಸ್ನೇಹವೇನೋ, ಒಲವಿನ ಭಾವವೇನೋ
ಪ್ರಣಯದ ಕವಿತೆಯೇನೊ, ಕಲಿಸಿದೆ ಬಂದು ನೀನು

೧೧:
ಸಂಜೆಯ ಕೆಂಪು ಗಾಳಿಯ ತಂಪು, ಹೊಸ ಹೊಸ ಬಯಕೆ ತಂದಾಗ
ತುಂಬದ ವಿರಹ ಬಂದರೆ ಸನಿಹ, ಸಾರ್ಥಕ ನಮ್ಮ ಅನುರಾಗ
ಮೋಹದ ಮಾತನಾಡಿ, ಕಣ್ಣಲೇ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿ
ಈಗೇಕೆ ನನ್ನಲಿ ಆಸೆಯ ತರುವೆ

೧೨:
ಸೂರ್ಯನ ಹೊನ್ನಿನ ಬಣ್ಣವೆ ನಾಚಿದೆ ತನುವಿನ ಈ ಕಾಂತಿಗೆ
ಗಗನದ ಕೆಂಪಿನ ವರ್ಣವು ಸೋತಿದೆ ಹವಳದ ನಿನ್ನಧರಕೆ
ಲತೆಯ ಹಾಗೆ ಬಳುಕಿ  ನೀನು ಆಡಿ, ಕುಣಿಯುವಾಗ ತನುವಿನಂದ ನೋಡಿ
ಊರ್ವಶಿ ನಾಟ್ಯವ ಮರೆತಳು ನೊಂದು, ಚೆಲುವೆ ನಿನಗೆ ಸಾಟಿಯಾರು ಇಂದು